Niewiarygodne

Odebrałam dziś aparat!
Jest to dla mnie absolutnie zaskakujące, bo przestałam w to wierzyć. Zbierałam się przez rok i trzy dni! Po wyjściu z serwisu (albo raczej zakładziku) udało mi się zrobić JEDNO zdjęcie. JEDNO. Potem zdechły baterie.
Wyobrażacie sobie to? Czekać rok i trzy dni na aparat, a potem nie móc przejść się po rynku i obfocić wszystkiego, co tylko się da, bo ZDECHŁY BATERIE?! Zamiast miłego spaceru (nieważne, że jestem chora i mam zwolnienie) czekało mnie gnanie na tramwaj, stresowanie się, że nie jedzie, a potem wiszenie nad ładowarką i dlaczego to się jeszcze nie naładowało!!! Nieśmieszne.
Jedyne zdjęcie przed Wielkim Ładowaniem wygląda tak:

Po roku i trzech dniach okazało się, że nie wiem, jak się robi zdjęcia. Po prostu nie umiem. Tak generalnie (choć to żadna nowość), ale też w szczególe - nie pamiętam, jak się co robi, miałam problem z wyłączeniem lampy, ustawieniem balansu, słowem - z absolutnymi podstawami obsługi. Pomijam fakt, że mieszkamy w Norce, która jest niesamowicie klimatyczna i przytulna (czyt. mała i ciemna), co w oczywisty sposób przekłada się na to, że nie da się tu NIGDY robić zdjęć przy świetle dziennym (bo takie zjawisko u nas nie występuje).

Tym niemniej zrobiłam zdjęcia dwóch moich obezwładniaczy. Jeden rośnie sobie na podwórku (najlepsze kamieniczne podwórko we wszechświecie, polecam) i poprawia mi humor, a drugi sprawia, że godzinami siedzę i macam się po własnych paznokciach. Pierwszego nie da się kupić, ale drugi kosztuje nieco ponad dyszkę i jest dostępny w każdej drogerii, więc jeśli nie znacie, to sobie kupcie.
Nudno bo nudno, muszę się nauczyć na nowo obsługi tego bydlęcia.